Population size of endemic Rana tavasensis in its terra typica,Turkey

We applied capture-mark-recapture (CMR) methods to estimate the population size of the Tavas frog Rana tavasensis in its terra typica. For this purpose,we used Pollock’s robust design in program MARK in the 2011-2015 breeding seasons in its terra typica. Based on the selected model,equal catchability of each individual and absence of temporary migration were found to be the most likely biological hypotheses. Population sizes were estimated as 398,348,275,and 117 individuals during the four study years,respectively. Annual capture probabilities were estimated to average 0.07,and annual survival rates across years averaged 0.19. The year-specific estimations showed a remarkable decline in population size and survival rates. Anthropogenic factors,such as off-road activities,recreational activities,and animal grazing,might have played a role in this decline. This trend provides us with useful knowledge for conservation and management activities. © TÜBİTAK

Object Segmentation And Recognition Using Gradient Based Descriptors And Shape Driven Fast Marching Methods

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2010Thesis (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2010Bu çalışmada, aktif çevrit nesne bölütleyici yöntemlerle birlikte kullanılabilecek yeni bir şekil betimleme ve tanıma sistemi önerilmiştir. Önerilen sistem daha önce yapılan çalışmalar gibi aktif çevriti önceden tanımlı şekillerden birine zorlamak yerine, çevrit nesne sınırlarına yapışırken aynı zamanda şekil betimleme yapmayı amaçlamıştır. Aktif çevrit bölütleyici olarak Hızlı Yürüme (Fast Marching) algoritması kullanılmış, Hızlı Yürüme metodu için yeni bir hız işlevi tanımlanmıştır. Ayrıca çevriti nesne sınırlarından geçtiği sırada durdurmayı amaçlayan özgün yaklaşımlar önerilmiştir. Çalışmanın en önemli katkılarından birisi yeni ortaya atılan Gradyan Temelli Şekil Betimleyicisi (GTŞB) dir [1]. GTŞB, aktif çevrit bölütleyicilerin yapısına uygun, sınır tabanlı, hem ikili hem de gri-seviyeli görüntülerle rahatça kullanılabilecek başarılı bir şekil betimleyicidir. GTŞB nin araç plaka karakter veritabanı, MPEG-7 şekil veritabanı, Kimia şekil veritabanı gibi farklı şekil veritabanlarında elde ettiği başarılar diğer çok bilinen sınır tabanlı betimleyicilerle de karşılaştırılarak verilmiştir. Elde edilen sonuçlar GTŞB nin tüm veritabanlarında diğer yöntemlere göre daha başarılı olduğunu işaret etmektedir. Çalışmada geliştirilen bir diğer önemli yaklaşım da Hızlı Yürüme çevritinin nesne sınırına yaklaşırken örneklenerek şeklin birden fazla defa betimlenmesine olanak veren yeni sınıflandırıcı yapıdır. Bu yaklaşım nesne tanımayı bir denemede sonuçlandıran geleneksel yöntemlerin bu sınırlamasını aşarak aynı nesneyi birçok kez tanıma olanağı sunmaktadır. Bu tanıma sonuçlarının tümleştirilmesiyle tek tanımaya göre daha yüksek başarılar elde edildiği çalışmanın ilgili bölümlerinde başarıları karşılaştıran tablolar yardımıyla gösterilmektedir.In this thesis, a gradient based shape description and recognition methodology to use with active contour-based object segmentation systems has been proposed. The Fast Marching (FM) active contour evolving model is utilized for boundary segmentation. A new speed functional has been defined to use first and second order image intensity derivatives. A local front stopping algorithm has also been proposed to improve the boundary handling performance of the FM model. The most critical improvement of the thesis is defining a new shape descriptor called the Gradient Based Shape Descriptor (GBSD) [1]. GBSD is a new boundary-based shape descriptor that can operate on both binary and gray-scaled images. The recognition performance of GBSD is measured on a license plate character database, MPEG-7 Core Experiments shape data set and Kimia data Set. The success rates are compared with other well-known boundary-based shape descriptors and it is shown that GBSD achieves better recognition percentages. A new recognition approach that utilizes the progressive active contours while iterating towards the real object boundaries has been proposed. This approach provides the recognizer many trials for shape description; it removes the limitation of traditional recognition systems that have only one chance for shape classification. Test results shown in this study prove that the voted decision result among these iterated contours outperforms the ordinary individual shape recognizers.DoktoraPh

Mezhepçilik, Pragmatizm ve Müzakere: 16 ile 19. Yüzyıllarda Osmanlı-Nusayri İlişkileri ve Nusayrilerin Değişen Statüleri

Die Politik und Einstellung der osmanisches Zentralregierung gegenüber den Nusayris zeigte periodische Unterschiede. Allerdings wurden die Erfahrungen der Nusayris unter der osmanischen Herrschaft noch nicht mit all ihren Aspekten ausreichend aufgedeckt. Dieser Artikel, der durch die detaillierte Untersuchung von osmanischen Archivdokumenten, osmanischen Gerichtsaufzeichnungen und Studienarbeiten, die in verschiedenen Sprachen geschrieben wurden, zustande gekommen ist, hat durch die Untersuchung der Entwicklung der osmanisch-nusayrischen Beziehungen zwischen dem 16. und 19. Jahrhundert, der Haltung der Osmanen gegenüber den Nusayris, des wechselnden religiösen Status der Nusayris und der Hauptmotivationen hinter der Bestimmung des religiösen Status der Nusayris versucht, die Lücke auf diesem Gebiet zu füllen. Unser Artikel empfiehlt, die Geschichte der Nusayris unter der osmanischen Herrschaft nicht zwischen die Themen religiöse Ketzerei, Opposition, Unterdrückung und Marginalität zu zwängen. Der Artikel legt dar, dass die osmanische Zentralregierung zwischen dem 16. und 19. Jahrhundert gegenüber den Nusayris keine kontinuierliche und unveränderlich sektiererische Politik angewendet hat, sondern dass der religiöse Status der Nusayris innerhalb der untersuchten Zeitabschnitte periodische Unterschiede aufweist. Die osmanische Zentralregierung, die gegenüber den Nusayris keine fortwährende auf islamischen Rechtsprinzipien beruhende Politik anwendete, hat, um sie beherrschen zu können, ihnen gegenüber sektiererische, pragmatistische und verhandelnde Methoden der Politik angewendet. In einer Zeit, als sich die osmanischen Armeen im Krieg mit den Safawiden befanden und die Osmanen die Führerschaft der sunnitischen Welt ausübten, wendete die osmanische Zentralregierung eine Politik der Sektiererei gegenüber den Nusayris an. In der Zeit, als Mehmet Ali Paşa und sein Sohn Ibrahim Paşa Syrien eroberten, arbeiteten die Osmanen mit den Nusayris zusammen und in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts, als infolge des Krim-Krieges und des Russisch-Osmanischen Krieges 1877-1878 in den Gebirgsregionen Syriens ein schwieriger militärischer, ökonomischer und politischer Prozess durchlebt wurde, wendeten die Osmanen eine Politik der Verhandlung gegenüber den Nusayris an. Unser Artikel, der die sich ändernde Politik der osmanischen Zentralregierung gegenüber den Nusayris in Bezug auf ihre Durchsetzbarkeit und im realpolitischen Rahmen bewertet, hat in Anbetracht der Bedingungen der Epochen dieser Politiken und der Macht der Osmanen diese verschiedenen Politiken als am meisten nutzbringend nachgewiesen. Die osmanische Zentralregierung hat im Lichte dieser Beobachtungen je nach allgemeinen oder regionalen politischen Entwicklungen, Spannungen zwischen Volksgruppen, dem osmanischen Pragmatismus und danach, inwieweit sich die Nusayris dem osmanischen Führungsmodel fügten, die Nusayris entweder als häretisch oder als Teil der muslimischen Bevölkerung betrachtet.The policies and approach of the Ottoman central administration to Nusayris differed from period to period. However, the experience of Nusayris under the Ottoman rule has not yet been adequately researched in many aspects. This paper, which emerged from a detailed analysis of Ottoman archival documents, Ottoman court records and researches written in different languages, attempts to fill the gap in this field by analysing the course of the Ottoman-Nusayri relations between the 16th and 19th centuries, the attitude of Ottomans towards Nusayris, and the changing religious status of Nusayris and the main motivations in determining their religious status. Our paper, which proposes that the history of Nusayris under the Ottoman rule should not be pushed under the issues of heresy, opposition, oppression and marginality, reveals that between the 16th and 19th centuries the Ottoman central administration did not implement a continuous and invariable sectarian policy towards Nusayris and that their religious status in that time differed periodically. The Ottoman central administration, which did not implement a permanent policy based on Islamic law principles towards Nusayris, implemented sectarian, pragmatist and negotiating policies in order to control Nusayris. The Ottoman central administration implemented sectarian policy towards Nusayris in the era of Ottoman leadership over the Sunni world and during Ottoman-Safavid conflict, collaborated with Nusayris when Mehmed Ali Pasha and his son Ibrahim Pasha occupied Syria, and implemented negotiating policy during a difficult military, economic and politic period experienced in the mountainous parts of Syria as a result of the Crimean War and the War of ‘93 in the second half of the 19th century. Our paper, which evaluates the changing policies of the Ottoman central administration towards Nusayris within the framework of manageability and real politics, indicates that these policies are the policies that would bring the most benefits considering the conditions of the periods and the power of the Ottomans. In view of these observations, the Ottoman central administration saw Nusayris as a part of the heretic or Muslim citizens depending on general or regional political developments, intercommunal tension, Ottoman pragmatism and Nusayris’ compatibility with the Ottoman regime.Osmanlı merkez yönetiminin Nusayrilere karşı politikaları ve yaklaşımı dönemsel olarak farklılıklar göstermiştir. Ancak Nusayrilerin Osmanlı yönetimi altındaki deneyimi birçok yönüyle henüz yeterince keşfedilmemiştir. Osmanlı arşiv vesikaları, Osmanlı mahkeme kayıtları ve farklı lisanlarda yazılmış tetkik eserlerin detaylı incelemesi ile ortaya çıkan bu makale, 16. ile 19. yüzyıllar arasındaki Osmanlı-Nusayri ilişkilerinin gidişatını, Osmanlıların Nusayrilere karşı tutumunu, Nusayrilerin değişen dini statüsünü ve Nusayrilerin dini statüsünün belirlenmesindeki temel motivasyonları inceleyerek bu alandaki boşluğu doldurmaya çalışmıştır. Nusayrilerin, Osmanlı hâkimiyetindeki tarihinin dini sapkınlık, muhalefet, zulüm ve marjinallik konuları arasına sıkıştırılmamasını öneren makalemiz, 16. ile 19. yüzyıllar arasında Osmanlı merkezi yönetimi Nusayrilere karşı sürekli ve değişmez mezhepçi bir politika uygulamadığını ve incelenen dönemler içerisinde Nusayrilerin dini statüsünün dönemsel olarak farklılıklar gösterdiğini ortaya koymuştur. Nusayrilere karşı İslami hukuk prensiplerine dayalı daimi bir politika uygulamayan Osmanlı merkez yönetimi, Nusayrileri idare etmek amacıyla mezhepçi, pragmatist ve müzakereci politikalar uygulamıştır. Osmanlı merkez yönetimi, Osmanlı ordularının Safeviler ile çatışma halinde olduğu ve Osmanlıların Sünni dünyanın liderliğini yaptığı bir dönemde Nusayrilere karşı mezhepçi, Mehmed Ali Paşa ve oğlu İbrahim Paşa’nın Suriye’yi ele geçirdiği dönemde Nusayrilerle işbirliği, 19. yüzyılın ikinci yarısında Kırım Savaşı ve 93 Harbi neticesinde Suriye’nin dağlık kısımlarında yaşanan zorlu askeri, ekonomik ve politik süreçte Nusayrilerle müzakere politikalarını uygulamıştır. Osmanlı merkez yönetiminin Nusayrilere karşı değişen politikaları yönetilebilirlik ve reel politik çerçevesinde değerlendiren makalemiz, bu politikaların dönemlerin şartları ve Osmanlıların gücü düşünüldüğünde, en fazla fayda getirecek politikalar olduğunu belirtmiştir. Bu gözlemler ışığında genel veya bölgesel politik gelişmelere, toplumlararası gerilime, Osmanlı pragmatizmine ve Nusayrilerin Osmanlı yönetim modeline uyumuna bağlı olarak Osmanlı merkez yönetimi, Nusayrileri heretik veya Müslüman tebaanın bir parçası olarak görmüştür

Antalya yöresi doğal kızılçam meşcereleri için genelleştirilmiş çap-boy modellerinin geliştirilmesi

Kızılçam, ülkemizde orman ürünleri sanayisi için en önemli ticari ağaç türlerinden biridir. Bu çalışmada, Antalya Yöresi doğal kızılçam meşcereleri için göğüs çapı ve bazı meşcere özellikleri bağımsız değişken olarak kullanılarak çap (d)-boy (h) modelleri geliştirilmiştir. Çalışmada, toplam 16 adet genelleştirilmiş d-h modeli, Antalya Yöresi doğal kızılçam meşcerelerinden alınan 59 örnek alan verisi kullanılarak test edilmiştir. Bu amaçla örnek alan verileri iki gruba ayrılmış, bir kısmı (%85) model geliştirmek ve diğer bir kısmı da (%15) geliştirilen modellerin test edilmesi amacıyla kullanılmıştır. Geliştirilen modellerin boy tahminlerindeki performansları, altı farklı ölçüt değerleri kullanılarak karşılaştırılmış ve elde edilen sonuçlar değerlendirilmiştir. En başarılı sonuçlar sırasıyla, Pienaar (1991-II), Sloboda vd. (1993-I) ve Sharma ve Parton (2007) tarafından geliştirilen modellerle elde edilmiştir. Bağımsız veri seti kullanılarak yapılan değerlendirmede de benzer sonuçlar elde edilmiştir. Anahtar kelimeler: Kızılçam, Boy, Çap, Genelleştirilmiş modelle

ELT Classroom Interaction in Turkey: A Systematic Review

While there are studies of international scope on L2 classroom interaction, there is no review as of today within the Turkish context. The envisioned change in the national educational policy until 2023 with a special focus on foreign language education involves contextual specification and localization of language teaching, and thus creates a special need to take a closer look at what is happening inside the classroom on a country basis. For this reason, the present study looks at English language classroom interaction research in the Turkish context to find out the recent trends and developments in the area in terms of methodological choices and contexts of investigation. To do so, document review is adapted as a data collection technique. Search terms were selected as ‘classroom interaction’, ‘classroom interaction in Turkey’, ‘L2 classroom interaction’, ‘L2 classroom interaction in Turkey’, and ‘classroom interactional competence’. Studies were found using three databases and an index. After carefully applying the inclusion and exclusion criteria, 16 studies were chosen for the review and analyzed in terms of methodologies, research contexts, and findings. Results showed that in terms of methodology, studies were inclined to employ Conversation Analysis and they were conducted predominantly in a university setting with adolescent participants along with various subject areas. In line with these findings, the present review tries to shed light on the past and present state of English language classroom interaction research in Turkey and attempts to propose future directions as well